Υπάρχουν πολλές διοικητικές προσεγγίσεις ενός συνόλου. Και μάλιστα αυτές εξελίσσονται με τις εποχές, τις αντιλήψεις, ακόμα και με τα διαθέσιμα πολλές φορές μέσα. Υπάρχουν ποικίλες διατάξεις, μοντέλα και ιεραρχικές δομές που μπορούν να βρουν εφαρμογή ανά περίπτωση. Αυτό μπορεί να σας το βεβαιώσει οποιοσδήποτε προπτυχιακός σπουδαστής Διοίκησης.
Μπορεί επίσης να σας βεβαιώσει ότι κάθε «συνταγή» συνοδεύεται από πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Η σωστή επιλογή δομής, πέραν του αυστηρά τεχνοκρατικού σκέλους, συχνά απαιτεί από τον «Διοικητή» και κάποια διαίσθηση.
Σε κάθε περίπτωση, με τούτο να αποτελεί προϋπόθεση για οποιαδήποτε διοικητική εφαρμογή, απαιτείται Δέσμευση της Διοίκησης στα αποφασισθέντα, τα οποία αν δεν συνιστούν διατηρήσιμο σε βάθος χρόνου σύνολο, αν είναι με άλλα λόγια επιπόλαιες επιλογές επίδειξης θέσης, αυτοϋποβιβάζονται σε διοικητικούς σπασμούς, ευτελίζοντας την προσπάθεια αλλά και όποιον την αποφάσισε.
Μπορεί όμως να δώσει (για λίγο και σε λίγους), την ψευδαίσθηση της δράσης και της αποφασιστικότητας, και βέβαια να κολακέψει τον εγωισμό και την ματαιοδοξία (ή όποιο άλλο σύνδρομο ακολουθεί τους ανεπαρκείς) του επιπολαίως ενεργούντα (για σένα το λέμε manager της κακιάς ώρας Ματσόπουλε).
Αυτά ίσως αποτελούν την Α’ δημοτικού του διοικείν. Από εκεί όμως δυστυχώς οφείλουν να ξεκινήσουν οι Ριζαρείτες Σύμβουλοι.
- Μα δεσμευόμαστε από τον Οργανισμό και τα λοιπά προβλεπόμενα, θα σπεύσουν να απαντήσουν.
- Να η πεμτουσία της ασυνέπειας, το να επικαλείσαι επιλεκτικά κάποιο πλαίσιο, επιδεικτικά αγνοώντας το κατά τα λοιπά, θα απαντήσουμε.
- Μα η δομή είναι αναχρονιστική και δύσκαμπτη.
- Να προσαρμοστείς σαν διαδικασίες και λειτουργικό οργανόγραμμα, καθ΄όσον θα μελετάς τις αλλαγές σου. Δεν ελέγχεσαι για την δομή, που έτσι κι αλλιώς έχεις αλλοιώσει. Εξ άλλου είσαι τίμιος και ικανός. Σωστά?
- Μα πνιγόμαστε στα τόσα πολλά ετερόκλητα και ανισοβαρή θέματα.
- Αυτό είναι από τα δεδομένα του προβλήματος. Οργανώστε ή αφήστε να οργανώσουν. Eμπιστευτείτε ικανoύς επαγγελματίες στη Διοίκηση αλλά όχι μόνο εκεί, ενημερωθείτε από αυτούς και κρίνετέ τους. Αν αυτό υπερβαίνει την δυνατότητα ή την ικανότητά σας, διατηρείστε την αξιοπρέπειά σας παραιτούμενοι. Σε κάθε περίπτωση σεβαστείτε τον ιδρώτα και το όραμα του Διαθέτη. Η Διοίκηση δεν μπορεί να είναι πάρεργο.
- Άρα μας φταίει η στελέχωση...
- Ίσως και αυτό. Αν δεν μπορείτε να κρίνετε τι σας φταίει, τότε το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο...
- Μα δεν έχουμε την πλήρη εικόνα του τοπίου...
- Κάκιστα. Και τον χρόνο είχατε και την δυνατότητα. Το Ίδρυμα δεν μπορεί να περιμένει πότε με το καλό. Κανείς άλλωστε δεν γίνεται νεότερος. Και μην ξεχνάτε ότι, αυτονόητα, η καθ’όλα σεβαστή ακαδημαϊκή επίδοση, σχεδόν παραδοσιακά αποσυνδυάζεται από Διοικητική αποτελεσματικότητα ή έστω ακόμη και ικανότητα (δεν συζητάμε για επάρκεια, απλά κρίνοντας εκ του αποτελέσματος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου