ΔΑΦΝΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΙΦΑΔΟ

Τον τελευταίο καιρό ζούμε μια περίοδο τρέλας και, κατά την ταπεινή μου γνώμη,
ομαδικής παράκρουσης. Βιώνουμε κάθε είδος πνευματικής και ηθικής διαστροφής.
Οι νόμοι ερμηνεύονται από ορισμένους κατά το δοκούν στο οποίο δε σέβονται κανένα, δεν υπακούν σε τίποτα , δεν λογαριάζουν κανένα και τίποτα.
Βιώνουμε την παρακμή την υποτέλεια και την δειλία. Έχουμε μέσα μας τον συμβιβασμό και τον φόβο. Είμαστε πρόβατα σε ένα μαντρί χωρίς μυαλό, χωρίς βούληση, χωρίς προσωπικότητα. Καιρός να αλλάξουμε. Έχουμε τη δύναμη. Η μουγκαμάρα και η αδράνεια για την επαγγελματική μας επιβίωση αποτελεί έγκλημα ενάντια στον εαυτό μας. Είναι τραγικό απέναντι στα παιδιά μας. Ας μην αφήσουμε τα παιδιά μας στη μιζέρια που άλλοι επέλεξαν γι’ αυτά, σε ένα κόσμο φόβου χωρίς οράματα.
Σεβαστοί «κύριοι» Μασσαλά και Ματσόπουλε, δάσκαλοι των αρρωστημένων ιδεών και των χιτλερικών πεποιθήσεων (στις κραυγές σας περί γενιτσάρων αναφέρομαι). Φτάνει πια! Πρέπει να ξέρετε δεν χάθηκαν ακόμη οι φωτισμένοι δάσκαλοι και οι διανοούμενοι σ’ αυτόν τον τόπο. Δεν χάθηκαν οι άνθρωποι που αγκαλιάζουν τα παιδιά του κόσμου, όποιας φυλής ή εθνικότητας. Γνωρίζω ελλαδίτες χωρίς ελληνική ψυχή που καίνε και σπιλώνουν ό,τι ελληνικό. Γνωρίζω πολλά παραδείγματα φιλελλήνων οι οποίοι έζησαν και πέθαναν με την Ελλάδα μέσα τους. Θα έπρεπε να τους γνωρίζετε και εσείς, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι είστε. Σκεφτήκατε ποτέ όταν η νέμεσις διαδεχθεί την ύβριν αν θα υπάρχει τόπος να σταθείτε;
Όσο για τους υπολοίπους των κυρίων συμβούλων που κατά τα φαινόμενα ασπάζονται τη γνώμη σας και τα λεγόμενά σας ας λάβουν υπ’ όψιν τους ότι δεν απευθύνονται σε αγράμματους και ανόητους χωριάτες τους οποίους με απειλές και νταηλίκια μπορείτε να χειραγωγήσετε σύμφωνα με τις ορέξεις σας, αλλά σε οικογενειάρχες, βιοπαλαιστές, σκεπτόμενους ανθρώπους. Με τα κατορθώματά σας και την εν γένει συμπεριφορά σας ηφαίστειο που βράζει έχετε μετατρέψει ένα ίδρυμα κοινωνικής προσφοράς, που για τους εργαζόμενους ήταν πάντα η Μάνα Ριζάρειος. Ας έχετε πάντοτε στο νου σας πως τα ηφαίστεια δεν μένουν στην ιστορία για την ύπαρξή τους, αλλά για την έκρηξή τους.
Αν παρ’ όλα αυτά φαντάζεστε ότι εξυπηρετώντας ίδια συμφέροντα, προφασιζόμενοι την σωτηρία του ιδρύματος θα δρέψετε δάφνες, αδίκως περιμένετε. Οι δάφνες κερδίζονται στα πεδία λαμπρών μαχών, εσάς μάλλον σας αξίζουνε οι δάφνες που αγοράζονται για τις φακές και το στιφάδο._