ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ ΣΤΗ ΡΙΖΑΡΕΙΟ - " ΑΝΗΣΥΧΩ"

Αγαπητοί Αναγνώστες
Λάβαμε επιστολή από εργαζόμενη στα σχήματα των σχολών στο Μονοδένδρι. Η βούληση της εργαζόμενης ήταν να υπογράψει την επιστολή της, εμείς όμως θέλουμε να την προστατεύσουμε από τις πιθανότατα εκδικητικές βουλήσεις του συμβουλίου και των ...συνεργατών του. Την ευχαριστούμε πολύ.




ΑΝΗΣΥΧΩ…

« Το Συμβούλιο με γνώμονα την διατήρηση των θέσεων εργασίας είναι αναγκασμένο, εκ των πραγμάτων, να ζητήσει, σε πρώτη φάση, απ’ όλους τους εργαζομένους να δεχθούν οικειοθελώς την περικοπή των συνολικών αποδοχών τους κατά ποσοστό 10% προκειμένου…»

Αυτές τις ημέρες, τις προεόρτιες της Παναγίας – που για όλο το Ζαγόρι αποτελούν θρησκευτικό και πολιτιστικό ορόσημο – επέλεξαν οι κύριοι του Δ.Σ. της Ριζαρείου να επιδώσουν σε κάθε εργαζόμενο της Σχολής επιστολή-τελεσίγραφο. Με αυτήν και πρόσχημα την οικονομική κρίση μας ζητούν να υπογράψουμε – οικειοθελώς – συνημμένη υπεύθυνη δήλωση για μείωση μισθών, αλλαγή εργασιακών σχέσεων, κατά την κρίση τους και γενικώς συμμόρφωση προς τας υποδείξεις.
Βάσει της επιστολής η απόφασή τους αυτή οφείλεται στην « βαριά, αιφνίδια και αντισυνταγματική φορολόγηση». Και γεννάται το αυτονόητο ερώτημα : Εφ’ όσον πρόκειται περί αντισυνταγματικότητας, γιατί δεν στρέφονται εναντίον του κράτους, αλλά ζητούν από τους εργαζόμενους να πληρώσουν την νύφη, την κρίση ή την κρίση τους;
«Και την ειωθυίαν τάξιν των ονομάτων ες τα πράγματα αντήλλαξαν, τη δικαιώσει.» «Άλλαξαν την σημασία των λέξεων για να δικαιολογήσουν τις πράξεις των» κατά τον Θουκυδίδη.
Θου Κύριε! Μήπως η κακοδιαχείριση ή η αλόγιστη διαχείριση μεταφρά-ζεται σε αντισυνταγματική φορολόγηση; Αναρτήσεις διαδικτυακές βοούν και μάλιστα με έγγραφες αποδείξεις «περι ων ίσμεν και ων ουκ ίσμεν» όσων αφορούν τους κ.κ. Συμβούλους, Γραμματείς και Φαρισαίους.

- Επιπλέον αμοιβές
- Επινοημένες θέσεις
- Προσλήψεις συγγενών ή ημετέρων ως εξωτερικών συνεργατών
- Ταξίδια εντός και εκτός Ελλάδος με έξοδα του ιδρύματος
- Σκοτεινοί διορισμοί συμβούλων και διάφορα άλλα.

Οικονομική κρίση; Σαφώς. «Βαριά, αιφνίδια και αντισυνταγματική φορο-λόγηση»; Ίσως. Υπεύθυνοι για αυτό οι εργαζόμενοι; Δεν νομίζω.
Αυτό το 10%... Δύσπεπτο! Πολύ δύσπεπτο. Στο Ζαγόρι οι εργαζόμενοι – φυλάττοντες Θερμοπύλες – σε ακριτική περιοχή, κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες πολλάκις, εκπληρούν το καθήκον τους με μισθούς κάτω του μετρίου. Το 10% πλήττει θανάσιμα τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό. Το ότι οι μειώσεις δεν είναι αναλογικές προς τους υψηλούς μισθούς γεννά γκρίζες ζώνες , υποψίες και καχυποψίες.
Επιπροσθέτως σύμφωνα με τα υπονοούμενά τους και ως έκαστος κατά διάνοιαν έχει, το ίδρυμα Μονοδενδρίου τελεί υπό κατάργηση. Σημειωτέον ότι το εν λόγο ίδρυμα επέζησε, δια πυρός και σιδήρου, εν μέσω τουρκοκρατίας, παγκοσμίων πολέμων και εν γένει χαλεπώτερων συγκυριών των σημερινών. Αυτό δεδομένου του γεγονότος ότι τα μέλη του Δ.Σ. έχουν ελάχιστη ή καμία σχέση συναισθηματική ή σωβινισμού με το Ζαγόρι. Όμως, κύριοι, μου το υπενθύμισε ο Κωστής Παλαμάς:

Θα ΄ρθουν και θα μας κρίνουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί

Ένεκα όλων αυτών ανησυχώ.
Ανησυχώ γιατί στην δύση του εργασιακού μου βίου παρ’ ότι εργάζομαι σ’ ένα ίδρυμα κοινωνικής προσφοράς, βλέπω προσπάθεια αλλοτρίωσης εργασιακών κεκτημένων, εκδήλωση ρατσιστικών φαινομένων απέναντι σε παιδιά αναξιοπαθούντων οικογενειών οικονομικών μεταναστών. Βλέπω αναλγησία απέναντι σε σκληρά εργαζόμενους ανθρώπους και ασέβεια στη μνήμη και την θέληση των ευεργετών. Ας μην ξεχνάμε πως και οι ίδιοι οι ευεργέτες και ιδρυτές της σχολής Μάνθος και Γεώργιος Ριζάρης υπήρξαν οικονομικοί μετανάστες.
Επειδή δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις είμαι έτοιμη να υποστώ τις κυρώσεις μη διαπραγματευόμενη το ψωμί των παιδιών μου. Έμαθα να πορεύομαι «με λογισμό και μ’ όνειρο» κατά τον εθνικό μας ποιητή Δ.Σολωμό.
Προς όλους εξ ημών και υμών οι στίχοι του μεγάλου Παλαμά:

Με όλα σου θα ζεις τα χαμηλά
Και με καμιά σου δε θα ζεις μεγαλωσύνη
Και οι προφήτες που θα προσκυνάς
Νάνοι και αρλεκίνοι.

Και σοφοί του και κριτάδες
Των άδειων λόγων τροπαιούχοι
Και διαφεντευτές και αφεντάδες
Οι ευνούχοι.

Και ο νοών νοείτω._