Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΟΒΑΣ ΚΑΙ...ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Επεισόδιο Νο 1

Ένα από τα μελανότερα σημεία διοίκησης στο Ριζάρειο είναι οι αναθέσεις μελετών σε ομάδες «φίλων μηχανικών». Ας δούμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
1. Μελέτες για την κατασκευή Κέντρου Πολιτισμού στα παλιά γραφεία διοίκησης.

Η ιστορία ξεκινάει από το 2005 όταν η Ριζάρειος κάνει κρούση στο ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» να επιχορηγήσει τη μεγάλη ιδέα της δημιουργίας πνευματικού κέντρου στο διατηρητέο κτίριο των παλιών γραφείων διοίκησης.
Στη συνεδρίαση του συμβουλίου στις 2/3/2005 ο κ. Μωραΐτης λέει : «Ο Γραμματέας είπε, ότι από οικονομικής πλευράς η δαπάνη για την ανακαίνιση - μετασκευή του κτιρίου των Γραφείων Διοικήσεως σε πολιτιστικό - εκθεσιακό Κέντρο, το οποίο θα πρέπει να περιλαμβάνει έκδοση οικοδομικής αδείας, εκπόνηση μελετών, επίβλεψη, αντισεισμική θωράκιση, αποκατάσταση, αναδιαμόρφωση, διακόσμηση, εξοπλισμό θα ανέλθει, σύμφωνα με έρευνα και εκτίμηση της Τεχνικής Υπηρεσίας μας σε 966.000,00 € περίπου».
Ο αυτοδημιούργητος ψεύδεται φυσικά αφού οι υπάλληλοι της τεχνικής υπηρεσίας δεν είχαν καταθέσει ποτέ κάποιο τέτοιο έγγραφο. Δεν τους ζητήθηκε καν. Θα υπέθετε κανείς από τα γεγονότα της περιόδου ότι τον προϋπολογισμό τον είχε συντάξει ο κ. Δόβας και τον έδωσε κάτω απ’ το τραπέζι. Ο λόγος προφανής. Επειδή δεν είχε εγκριθεί ακόμα η δωρεά, ο κ. Δόβας δε μπορούσε να εμφανιστεί επισήμως . Το ποσό όμως των 966.000 € -που υποθέτουμε πως ο ίδιος προϋπολόγισε- θα καθόριζε το ύψος της αμοιβής του και της ομάδας του που σύμφωνα με το Π.Δ. 696/1974 είναι πάντα ανάλογο του προϋπολογισμού του έργου.. Μάλιστα σε επιστολή που συνέταξε ο τότε πρόεδρος Α. Κίτσος προς το «Σταύρος Νάρχος» στις 7/3/2005 επισυνάπτει παράρτημα με ανυπόγραφη ανάλυση του ποσού των 966.000 € αναφέροντας πάλι ψευδώς ότι είναι προϊόν έρευνας της τεχνικής υπηρεσίας.
Η δωρεά εγκρίθηκε στο ποσό των 600.000€ με επιστολή στις 7 Νοεμβρίου του 2005. Μάλιστα, στην επιστολή αναφέρεται πως το χρονικό περιθώριο της απορρόφησης της δωρεάς είναι ένα έτος με την προαπαίτηση βέβαια έκδοσης οικοδομικής άδειας. Ή Ριζάρειος θα κάλυπτε το υπόλοιπο των 300.000€ με ίδια κεφάλαια.
Στη συνέχεια ο κ. Δόβας με την ομάδα του επιβλήθηκαν με τον πλέον επαίσχυντο και προκλητικό τρόπο. Αντί να γίνει διαγωνισμός, όπως ορίζει ο νόμος, δόθηκε απευθείας ανάθεση των μελετών. Παραθέτουμε απόσπασμα από το πρακτικό της 21/11/2007 όπου στην έκθεση του υπαλλήλου της τεχνικής υπηρεσίας Β.Σ. αναφέρονται οι ελεεινές μεθοδεύσεις τους:
Τις επόμενες μέρες, μας αποστέλλονται οι συμβάσεις από το Ίδρυμα Νιάρχου με κενά στη θέση των ονομάτων. Δύο μέρες αργότερα λαμβάνουμε μέσω e mail από το γραφείο του κ. Δόβα τις ίδιες συμβάσεις συμπληρωμένες με τα ονόματα του ίδιου και των συνεργατών του. Η ωμή παρέμβαση του κ. Δόβα συνεχίστηκε κατά την πραγματοποίηση συνάντησης στα γραφεία της Ρ.Ε.Σ. των κ.κ. Δόβα, Μωραΐτη, Φ.Κ. και εμού. Ρώτησα ευθέως τον κ. Δόβα από πού αντλεί αυτή τη σιγουριά(δηλαδή της συμπλήρωσης του ονόματός του σε συμβάσεις της Ρ.Ε.Σ. χωρίς να έχει προηγηθεί πρακτικό της Ρ.Ε.Σ. με απόφαση που να του αναθέτει κάποιο έργο) κι εκείνος απάντησε ωρυόμενος ότι τον επιβάλλει το Ίδρυμα Νιάρχου και ότι εκεί έχει τις «γνωριμίες». Στην ίδια ερώτηση ο κ. Μωραΐτης απάντησε ότι ο κ. Δόβας είναι «φίλος της Ρ.Ε.Σ.» . Όταν ανταπαντήσαμε ότι ο όρος «φίλος της Ρ.Ε.Σ.» δεν υπάρχει ούτε στο Ν2039/39 ούτε στο Φ.Ε.Κ. της σύστασής μας και επομένως δεν τον αναγνωρίζουμε, η συζήτηση έλαβε τέλος προ του εμφανούς αδιεξόδου.
Τελικά το συμβούλιο στις 10/4/2006 αποφασίζει να αναθέσει απευθείας στον κ. Δόβα και την ομάδα του (Σκούρας – Κλεισιούνης) μελέτες συνολικής αξίας 137.575,33 € με το ΦΠΑ και στις 5/6/2006 υπογράφονται τα ιδιωτικά συμφωνητικά. Στα συμφωνητικά προβλέπεται η εξόφληση να γίνει σταδιακά.
Α1 Στάδιο 70% (Στάδιο οικοδομικής αδείας)
Α2 Στάδιο 30% (Ανάδειξη μειοδότη)
Επειδή το κτίριο είναι διατηρητέο αλλά και λόγω του ότι η ιδιοκτησία του Ριζαρείου ήταν και είναι πολεοδομικά ατακτοποίητη ξεκίνησε ένας κυκεώνας αλληλογραφίας με πολεοδομίες (δήμου – ΥΠΕΧΩΔΕ) και εφορίες μνημείων καθώς και με το ΥΠΠΟ. Για τις εξελίξεις οι κκ Μωραΐτης και Δόβας πληροφορούν και παραπληροφορούν το Συμβούλιο. Ο κ. Δόβας και οι συνεργάτες του όμως είχαν εξοφληθεί σχεδόν στο 100% αφήνοντας ένα μικρό υπόλοιπο. Φρόντισε ο αυτοδημιούργητος γραμματέας κ. Μωραΐτης. Με υπογραφή του πληρώθηκαν και τη φάση οικοδομικής αδείας και τη φάση ανάδειξης μειοδότη. Φαίνεται δεν κατάλαβε κανένας ότι εφόσον τα στάδια δεν είχαν ολοκληρωθεί, δεν έπρεπε να εξοφληθούν οι μελέτες. Ούτε ο δικηγόρος ούτε το λογιστήριο. Η Δωρεά Νιάρχου ακυρώθηκε αφού δε μπόρεσε να εκδοθεί οικοδομική άδεια μέχρι και σήμερα.
Οι συγκεκριμένες μελέτες πετάχτηκαν τελικά στα σκουπίδια μιας και ανακαλύφθηκαν οροφογραφίες στο κτήριο. Η ευθύνη ήταν αποκλειστικά του κ. Δόβα αρχιτέκτονα. Ήταν υποχρέωση του αρχιτέκτονα να γνωρίζει περί των χαρακτηριστικών ενός νεοκλασικού κτηρίου εφόσον ανέλαβε τη μελέτη ως ειδικός. Όλοι οι αρχιτέκτονες και οι ιστορικοί τέχνης γνωρίζουν ότι τα Αθηναϊκά κτίσματα της εποχής και του στυλ αυτού, όλα ανεξαιρέτως, είχαν οροφογραφίες(παραπομπή). Με δική του υπαιτιότητα αχρηστεύτηκαν και οι εξαρτώμενες από τα στοιχεία της δικής του μελέτης, μελέτες του στατικού και του μηχανολόγου. Το Συμβούλιο αντί να ζητήσει ευθύνες για τη ζημιά των 137.€575,33(κόστος των 3 μελετών) ανέθεσε στον κ. Δόβα -ικανοποιημένο για τις επιδόσεις του «ικανότατου φίλου της Ρ.Ε.Σ.» νέες μελέτες σα να μην έτρεχε τίποτε!!!. Άραγε η Coca Cola co θα πλήρωνε ποτέ μία μελέτη άχρηστη, που της κόστισε χρήμα αλλά και χρόνο κινδυνεύοντας να πέσει εκτός προθεσμίας για μία μεγάλη χρηματοδότηση, όπως ήταν για τη Ρ.Ε.Σ. η δωρεά Νιάρχου;
Έτσι λοιπόν το συμβούλιο στις 20/2/2009 αναθέτει απευθείας, κατά τα ειωθότα, στο «φίλο της Ρ.Ε.Σ.» και τους συνεργάτες του μελέτες ύψους 134.364€ με το ΦΠΑ, εκ των οποίων τα 68.577,22€ με το ΦΠΑ για τη δική του. Περίπου τα ίδια χρήματα με τις πρώτες. Άξια λόγου για το θράσος της είναι και η απαίτηση του κ. Δόβα για εξόφληση του μικρού υπολοίπου από την πρώτη μελέτη στην οικονομική προσφορά που έστειλε στις 16/2/2009 . Εκτός αυτών το συμβούλιο αναθέτει στην ίδια ομάδα απευθείας(η απευθείας ανάθεση είναι φαίνεται απαρέγκλιτη αρχή για να πάνε καλά οι δουλειές) τις επιβλέψεις αν και όταν γίνουν με συνολικό ποσό 60.984.74€ με το ΦΠΑ.
Όπως σας είπαμε, πριν το μεγαλεπήβολο σχέδιο του «Κέντρου πολιτισμού» περιείχε και μελέτες για το ναό (μνημείο) καθώς και τον περιβάλλοντα χώρο. Ποιος λέτε να πήρε τις μελέτες; Ο κ. Δόβας με τους συνεργάτες. Καλά το καταλάβατε.
Έχουμε και λέμε. Πολυμελές συμβούλιο στις 7/2/2007.Η αμοιβή του κ. Δόβα είναι 71.510,67€ ενώ το συνολικό ποσό για όλες τις μελέτες 119.000€ με το ΦΠΑ. Στο πρακτικό υπάρχει επιστολή του κ. Δόβα στις 25/1/2007 ότι οι μελέτες είναι επιλέξιμες δαπάνες ενόψει υποβολής φακέλου στο ΠΕΠ 2000-2006 για τρία υποέργα. Ο αγέρωχος αρχιτέκτονας συνεχίζει με τη συνολική τιμή όλων των μελετητών όπως έχει συμφωνηθεί (δηλ. τις119.000€) . Έχει πλέον χαθεί κάθε πρόσχημα μέσα στο συμβούλιο. Ζητά μάλιστα 70% προκαταβολή. Κοροϊδεύει κιόλας «Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι το Ριζάρειο Πολιτιστικό Κέντρο Αθηνών για την δημιουργία του οποίου όλοι μοχθούμε, θα αποτελέσει σημαντικά ιδιαίτερο και μοναδικό πόλο έλξεως της Πολιτιστικής ζωής της Αθήνας» λέει κλείνοντας την επιστολή του.
Τελικά προκαταβλήθηκε το 50% αλλά η Ριζάρειος δεν εντάχθηκε στο ΠΕΠ 2000-2006 κι έτσι για μια ακόμα φορά επωμίζεται όλο το βάρος των μελετών .
Πέρα από όλα αυτά ο κ. Δόβας κι οι συνεργάτες του κοστίζουν και αρκετά ακριβά. Σε διατηρητέο κτήριο της Ριζαρείου στην Ερμού 111 το οποίο βρίσκεται σε κατάσταση άμεσης επικινδυνότητας ζητήθηκε προσφορά για πρώτη φορά στα χρονικά εκτός του κ. Δόβα και από 2ο αρχιτέκτονα για τις μελέτες αποκατάστασης την άνοιξη του 2010. Δεν τη ζήτησε το συμβούλιο φυσικά αλλά ο προϊστάμενος της τεχνικής υπηρεσίας που το συμβούλιο απέλυσε λίγους μήνες μετά. Για να δούμε λοιπόν: Ο κ. Δόβας με τους συνεργάτες ήθελαν ακριβώς την ίδια τιμή με αυτή που έδωσαν για τα παλιά γραφεία διοίκησης δηλαδή 165.260€ προ ΦΠΑ ενώ η άλλη ομάδα μελετητών έδωσε προσφορά με 74.000€ προ ΦΠΑ. Ούτε τα μισά λεφτά δηλαδή, με τη λήψη μίας και μόνο επιπλέον προσφοράς. Μήπως γι αυτό το λόγο απέλυσαν τον προϊστάμενο της τεχνικής υπηρεσίας; Φαντάζεστε λοιπόν όλες αυτές οι μελέτες που σας αναφέραμε πόσο υπερκοστολογήθηκαν;
Το συμβούλιο με απίστευτη προχειρότητα υπνωτισμένο ανάμεσα σε δωρεές και επιλέξιμες δαπάνες χειραγωγήθηκε από τον Δόβα και τον Μωραΐτη κατασπαταλώντας μεγάλα ποσά σε άστοχες μελέτες χωρίς να έχει κάνει ποτέ την παραμικρή κοστολογική διασταύρωση, χωρίς να εγείρει ποτέ απαίτηση για τις ζημιές. Καταστρατήγησε επιπλέον και όλες τις νόμιμες διαδικασίες, ενώ παράλληλα δώριζε αναρίθμητα βιβλία εκδόσεων του ιδρύματος σε δημοσίους υπαλλήλους και παράγοντες πιστεύοντας πως με τα πεσκέσια θα έβγαιναν οι οικοδομικές άδειες.
Οι σχέσεις στοργής του κ. Δόβα με τη Ριζάρειο δεν εξαντλούνται εδώ. Είναι αρκετά μακρύς ο κατάλογος των αναθέσεων προς τον κ. Δόβα, το «φίλο της ΡΙζαρείου» . Σε επόμενη ανάρτησή μας θα διερευνήσουμε και το ρόλο μιας ιδιότυπης παρατεχνικής υπηρεσίας στην οποία πρωτοστάτησε ο διαρκώς αιωρούμενος σε διανοητικά κενά αέρος σύμβουλος κ. Ιωαννίδης που κατέλαβε τη θέση του συμβούλου με κληρονομικό τρόπο από τον πατέρα του.
TO BE CONTINUED…





(παραπομπή)
Ηλίας Γ. Μυκονιάτης, Νεοκλασική Αρχιτεκτονική, Περιοδικό «Αρχαιολογία», τεύχος 2, 1982, σελ 49, online στη διεύθυνση http://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDF/migrated/28.pdf : «Ιδιάζον εξάλλου στοιχείο του νεοκλασικού σπιτιού υπήρξαν οι ζωγραφιστές διακοσμήσεις στο εσωτερικό, στην οροφή κυρίως αλλά και στους τοίχους στις πιο πλούσιες κατασκευές. Ο Ch. Tuckerman, πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα από το 1867-1874 έγραφε: «Αι κατοικίαι κατά γενικόν κανόνα είναι μεθ’ απλότητος συσκευασμέναι, στερούνται δε της αναπαυτικής εκείνης όψεως ήν η αυθονία των παραπετασμάτων και των επίπλων δίδει εις ένα Αγγλικόν ομιλητήριον ή εις Γαλλική τινά αίθουσαν. Και εις τας αρίστας των οικιών, οι τάπητες θεωρούνται κάποτε περιττοί ή υπάρχουσιν εις μικρά τεμάχια προ των ανακλίντρων ή εις τετράγωνον σχήμα εν τω κέντρω του δωματίου. Η γυμνότης των κάτω αντισταθμίζεται δια της μεγαλοπρέπειας των άνω. Πάσα οροφή από της του εστιατορίου μέχρι της του κοιτώνος είναι πεποικιλμένη δια διαφόρων ζωγραφιών, η δε αίθουσα τυγχάνει πολλάκις να είναι τόσον ζωηρώς εζωγραφισμένη, ώστε ευκόλως δύναται τις να νομίσει, ότι ο τάπης κατά λάθος εστρώθη επί της οροφής, αντί του πατώματος"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου