ΚΑΛΩΣ ...ΤΟΥΣ

Στις 22 Ιουλίου το συμβούλιο της Ριζαρείου απέστειλε σε όλους τους εργαζομένους μαζική επιστολή που τους ζητά τη συναίνεση προκειμένου να αποδεχτούν μείωση της τάξης του 10% στους μισθούς τους. Συντάκτης της; Ο επιφανής νομικός κ. Σιωμόπουλος, νομικός σύμβουλος.
Ας δούμε λοιπόν την επιστολή αυτή:



Το συγκινησιακό φόντο, η εναγώνια κραυγή σωτηρίας, και η αναβλύζουσα οδύνη του κειμένου και του συντάκτη της αποτελούν το καμουφλάζ της απειλής που υφέρπει. " Το Συμβούλιο θα αξιολογήσει το βαθμό κατανόησης των προβλημάτων εκ μέρους των εργαζομένων και τη συμμετοχή τους στην εργώδη προσπάθεια διάσωσης του Ιδρύματος που ανέλαβε"
Ο μετρ του μαζικού εκβιασμού των υπαλλήλων επισύναψε στο κείμενο και υπεύθυνη δήλωση.

Κατ' αρχάς η επιστολή διανεμήθηκε λίγο πριν τον Αύγουστο σε ώρα που οι εργαζόμενοι είτε βρίσκονται σε άδεια είτε ετοιμάζονται να τη λάβουν. Πάντως το συμβούλιο είχε ήδη διακόψει για το καλοκαίρι (να προλάβουν να φύγουν ... poco poco). Δύσκολα μπορεί κάποιος να επικοινωνήσει με δικηγόρο ή ακόμα με συναδέλφους του τον Αύγουστο. To εμετικό τελεσίγραφο λήγει στις 6/9/2010 στις 12 ακριβώς.
Η επιστολή στη 2η σελίδα της ζητά σε πρώτη φάση οι υπάλληλοι να δεχτούν τη μείωση. Άρα πιθανότατα θα υπάρξει και δεύτερη φάση και πως θα την αρνηθεί κάποιος που έχει συναινέσει στην πρώτη με αυτή την υπεύθυνη δήλωση;
Ποιος είναι αυτός ο οικονομικός εγκέφαλος που σκέφτηκε ότι έχει τα μούτρα να ζητήσει 10% μείωση από κάποιον που παίρνει 800 ευρώ με κάποιον που παίρνει 4000 ευρώ; Και γιατί δεν υπάρχει αναφορά στην επιστολή για το προσδωκώμενο όφελος σε περίπτωση αποδοχής της μείωσης απ' όλους; Υπάρχει κάποια τεκμηριωμένη οικονομοτεχνική ανάλυση που να οδήγησε το συμβούλιο στην απόφαση να ζητήσει μειώσεις μισθών;
Και τελικά ποια είναι η "εργώδης προσπάθεια διάσωσης του ιδρύματος" από το συμβούλιο; Το ίδιο συμβούλιο δεν είναι που έφερε τη Ριζάρειο στο χείλος της καταστροφής πολύ πριν δούμε την οικονομική ύφεση να κορυφώνεται;
Η πραγματικότητα λοιπόν είναι πολύ διαφορετική απ' αυτή που θέλουν να παρουσιάζουν οι σύμβουλοι με τους στενούς συνεργάτες τους κ. Μωραίτη και κύριο Σιωμόπουλο.
Γιατί δεν αναφέρουν στην επιστολή ότι τα ανείσπρακτα κοινόχρηστα των κτηρίων που εκμεταλλεύεται η ΡΕΣ από 48.000 ευρώ τoν Μάρτη του 2009 εκτοξεύθηκαν τον Ιούνη του 2010 σε 127.000 ευρώ; Όπως επίσης πως οι οφειλές από ενοίκια υπερβαίνουν σήμερα τα 1.100.00 ευρώ με αύξουσα πορεία;
Τι κάνουν στην νομική υπηρεσία οι δύο δικηγόροι μόνιμης απασχόλησης; Κάνουν αγωγές στους οφειλέτες; Γιατί ο κ. Σιωμόπουλος που κοστίζει 4.500 ευρώ το μήνα και διαθέτει και βοηθό, δικηγόρο επίσης, δεν μπορεί να εισπράξει φράγκο και άφησε τις οφειλές να εκτοξευθούν σε τόσο μεγάλα ύψη;
Ποιοι είναι σήμερα οι εισπρακτικοί μηχανισμοί ενοικίων και ποιος ο τρόπος υπολογισμού των κοινοχρήστων σε ένα λογιστήριο που απασχολεί επτά άτομα; Το συμβούλιο ανίκανο να ασκήσει διοίκηση έχει εγκαταλείψει τα έσοδα στο έλεος τους και κάνει τα στραβά μάτια στο Βωβό που χρωστά άνω του 50% από τις συνολικές οφειλές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στη συνεδρίαση του συμβουλίου της 11/03/2010, με τον κ. Βωβό παρόντα, ο σύμβουλος κ. Τσακίρης του κάνει την ερώτηση που τσακίζει κόκκαλά θέλωντας να τον κολλήσει στον τοίχο (παρατίθεται αυτούσιο):



κ. ΤΣΑΚΙΡΗΣ : Να προσθέσω και εγώ κάτι, αν μου επιτρέπετε ; Βεβαίως εκείνο … έχουμε καταλάβει και οι παλιοί σύμβουλοι, ότι πραγματικά με τους ελιγμούς που είχε κάνει στα κτίρια και της Ακαδημίας και του Φαλήρου, δεξιοτεχνικώς μπόρεσε και τα αποπεράτωσε και βεβαίως έδειξε παλικάρι να είναι, και νομίζω θα βοηθηθεί και τώρα. Εγώ θα ήθελα μια κρίσιμη ερώτηση να σας κάνω κ. Βωβέ. Τι έκανε την κυρία Υπουργό να αλλάξει που ήταν αρνητική και είδε τώρα ότι πραγματικά δεν μπορεί να κάνει πίσω, πρέπει να δεχθεί το δεδομένο ότι υπάρχει αυτή η κατάσταση και έμαθα ότι δώσατε από τα 100 στρέμματα τα 30 στον Παναθηναϊκό κ.λπ., τι την έκανε τώρα να είναι πιο λογική στην πραγματική ουσία του πράγματος ; Να πει λοιπόν θα κάνουμε αυτό και εκείνο … τι της άλλαξε ;
κ. ΧΟΥΛΗΣ : Υπήρξε ποτέ αντίδραση ;
κ. ΤΣΑΚΙΡΗΣ : Που ήταν πρώτα πολύ αρνητική.
κ. ΒΩΒΟΣ : Κοιτάξτε, η πρώτη συνάντηση …
κ. ΤΣΑΚΙΡΗΣ : Ναι. Για να μας δώστε ελπίδες. Καταλάβατε ;


Αλήθεια στις 11 Μαρτίου του 2010 που ο κ. Τσακίρης γλύφει τον Βωβό πατόκορφα δεν είχε ακούσει για την κρίση; Και ποιες είναι ακριβώς οι "δεξιοτεχνίες" του κ. Βωβού στα κτήρια που έχτισε για τη Ριζάρειο. Τι εννοεί ο κ. Τσακίρης ή αλλιώς "ιπτάμενος Αυστραλός"
( Κάθε δυο χρόνια πηγαίνει στην Αυστραλία με τη σύζυγό του με έξοδα πληρωμένα από τη ΡΕΣ ως συνοδός τριών ιεροσπουδαστών. Κορυφαία συνεισφορά στον τόπο και την Ορθοδοξία!!!)
Πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι στη ΡΕΣ να προσεύχονται να κάνει ο Βωβός το γήπεδο γιατί αν περιμένει τους συμβούλους να ξεχρεώσουν την υποχρέωση των παλιών δεξιοτεχνιών του κ. Βωβού θα πρέπει να περιμένουν μέχρι τη δευτέρα παρουσία. Μη σας πάει στο μυαλό πως είναι προσωπικές οι υποχρεώσεις. Και οι άλλοι σύμβουλοι φαίνεται πως νιώθουν ... το ίδιο.

Μήπως επίσης ξεχνούν να μας πουν στην επιστολή ότι τα πρόστιμα έρχονται σαν το χαλάζι; Όπως το πρόστιμο του ΙΚΑ μαζί με αναδρομικές ασφαλιστικές εισφορές ύψους 87.245,75 ευρώ τον Οκτώβρη του 2009 ή το πρόστιμο από τον φορολογικό έλεγχο με αναδρομικό ΦΠΑ ύψους 170.890,59 ευρώ κατόπιν μάλιστα φορολογικής περαίωσης που στοίχησε στη ΡΕΣ άλλα 194.990,71 ευρώ το Μάρτη του 2010;
Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που οι εκλεκτοί εξωτερικοί συνεργάτες απολαμβάνουν τα πασαλίκια τους και έρχονται και καινούριοι μετά από προτάσεις των σοφών συμβούλων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο κ. Τσεκούρας στα Γιάννενα (γράψαμε αναλυτικά γι αυτόν) ή ο κ. Τάκης Αναγνωστόπουλος. Ο τελευταίος ήταν επί χρόνια αμειβόμενος κάθε καλοκαίρι για την καλλιτεχνική επιμέλεια των φωτογραφικών εκθέσεων. Λόγω της κρίσης το συμβούλιο τον προσέλαβε ως μόνιμο συνεργάτη αφού είναι φίλος και ... καλό παιδί. Παρατίθεται αυτούσιο το πρακτικό της 21/12/2009:



Πρόσληψη κ. Τάκη Αναγνωστόπουλου ως Συμβούλου επί Καλλιτεχνικών και Πολιτιστικών θεμάτων του ιδρύματος της Ρ.Ε.Σ.
Το Συμβούλιο ομόφωνα αποφασίζει να προβεί στην πρόσληψη του κ. Τάκη Αναγνωστόπουλου ως «Τεχνικού Συμβούλου επί καλλιτεχνικών και πολιτιστικών θεμάτων της Ρ.Ε.Σ.» με αντικείμενο έργου την παρουσίαση και εισήγηση προς το Πολυμελές Συμβούλιο προτάσεων για φωτογραφικές εκθέσεις με την επιμέλεια και ευθύνη για το στήσιμο των φωτογραφικών εκθέσεων στους εκθεσιακούς χώρους του Μονοδενδρίου, την επιμέλεια του σχεδιασμού και της εκτύπωσης του διαφημιστικού υλικού των αφισών, των καρτών, κλπ γραφικών για την προώθηση των εκθέσεων καθώς επίσης και τη σύνταξη δελτίου τύπου σε συνεργασία με το Συμβούλιο, θα έχει συμβουλευτικό ρόλο στις εκδόσεις των φωτογραφικών λευκωμάτων ως επίσης και συμβουλευτικό ρόλο στην έρευνα αγοράς για την συλλογή συγκριτικών στοιχείων, θα έχει επαφές με συναφή μη κερδοσκοπικά ιδρύματα και φορείς εντός και εκτός της Ελλάδος με σκοπό την διακίνηση των εκθέσεων είτε με μορφή δανεισμού, είτε με παραχώρηση ή επ’ αμοιβή, καθώς επίσης την προώθηση των σκοπών του έργου και εκδόσεων της Ρ.Ε.Σ. και θα φέρνει προτάσεις εμπορικού χαρακτήρα για τον εμπλουτισμό των πωλητηρίων του ιδρύματος με νέα προϊόντα όπως αφίσες, κάρτες, σελιδοδείκτες, ημερολόγια, τσάντες, κλπ είδη. Ωσαύτως δε ορίζεται ως αμοιβή του το ποσό των 800,00 € πλέον ΦΠΑ μηνιαίως επί δώδεκα μήνες μείον τις νόμιμες κρατήσεις φόρου εισοδήματος και διάρκεια της συμβάσεως του για τρία έτη αρχομένης της 1/1/2010.

Το ότι στην επιστολή που ζητούν μειώσεις στη 2η σελίδα γράφουν περί διακοπής των πολιτιστικών δραστηριοτήτων είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Οι σοφοί δημογέροντες παρέα με τον κ. Μωραιτη και Σιωμόπουλο έχουν σκοπό να περισώσουν όλα τα φιλαράκια τους από την κρίση απολύοντας εργαζόμενους αρχής γενομένης με τους εργαζόμενους στο Μονοδένδρι. Το θράσος τους δεν έχει όρια αφού και φέτος ομάδα από τα σοφά μορμολύκεια θα μεταβεί στο Μονοδένδρι Ζαγορίου να εγκαινιάσει πολιτιστικές εκδηλώσεις αμφίβολης ποιότητας και σκοπιμότητας (με τα έξοδα πληρωμένα φυσικά από το βακούφιο). Με ύφος πολιτευτή της δεκαετίας του 60 τα αφεντικά της ξένης κληρονομιάς θα πουλήσουν για μια ακόμα φορά το τσάμπα βουλευτιλίκι τους στους αυλοκόλακες και τους διαπλεκόμενους τοπικούς παράγοντες.
Κορυφαίο παράδειγμα ο κ. Μασσαλάς τέως πρύτανης ή Αρχιδούκας των Ιωαννίνων

που μόλις τον επέβαλε η ΝΔ υποσκελίζοντας τους πλειοψηφούντες συνυποψηφίους του ανακάλυψε το μαγαζάκι της διοικούσας επιτροπής. Κατάφερε να βγάζει από το μαγαζάκι 150ευρώ τη συνεδρίαση με τη διοικούσα (Νεώτατοι.Τρία από τα μέλη της ετοιμάζονται για το μεγάλο ταξίδι) με τη βοήθεια του κ. Μωραίτη.
Μάθαμε πως χθες το βράδυ συνέτρωγε σε σπίτι επιχειρηματία στο Μονοδένδρι με τον κ. Μπέζα, "φίλο από τα παλιά". Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να αποκαλυπτόταν στις εκδηλώσεις ενώπιον των εργαζόμενων πόσες μελέτες έδωσαν αυτά τα χρόνια στον αρχιτέκτονα κ. Δόβα και τους συνεργάτες τους. Ίδιαίτερο ενδιαφέρον θα παρουσίαζε η όψη του κ. Ιωαννίδη να τους έλεγε πόσες από αυτές πήρε ο κ. Δόβας μετά από τη δική του πρόταση και για ποιο λόγο η ΡΕΣ πλήρωσε στον κ. Δόβα και τους συνεργάτες του μελέτη δύο φορές (οι πρώτες μελέτες αστόχησαν με ευθύνη του ίδιου του κ. Δόβα ...αλλά αφού τα κατάφερε κι αυτός δεξιοτεχνικώς και παληκάρι έδειξε να είναι χαλάλι του). Πόσες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ διασπαθίστηκαν στο διαβόητο κέντρο πολιτισμού στην Αθήνα σε ατέλειωτες μελέτες;
Πέρα από αυτά καλό θα ήταν να μας εξηγήσει ο κολοσσός της κατασκευαστικής εμπειρίας κ. Ιωαννίδης ποια πολιτική ακολουθήθηκε με τη συντήρηση της προσοδοφόρας περιουσίας.Αφού το Συμβούλιο προσέλαβε Πολιτικό Μηχανικό «με εμπειρία τουλάχιστον 10
ετών στην κατασκευή κτιριακών έργων» ώστε να αναβαθμίσει τις Τεχνικές Υπηρεσίες και να
εξασφαλίσει έτσι την συντήρηση των κτιρίων, έπραξε τα αυτονόητα. Διέθεσε στον τεχνικό
τομέα το αστρονομικό ποσό των 88.888 € για ένα χρόνο. Ακολούθως δε, και πάντα με το σφρίγιλό
ταμπεραμέντο που διακρίνει όλους τους σύγχρονους managers, τον απέλυσε (εφόσον δεν λεγόταν Τσεκούρας,... not even Takis) διότι έκρινε
ότι φτάνουν πια οι πολυτέλειες στα κτίρια. Ναι, τα κτήρια που γεμίζουν την τσέπη του
Ιδρύματος με 6.500.000 € ετησίως !
Βέβαια οι ουσιαστικές ανάγκες των κτηρίων, μετά την χρόνια εγκατάλειψη και τις
πρόχειρες και ανεύθυνες παρεμβάσεις που αθροίστηκαν πάνω τους, ή ακόμα και τις
εγκληματικές για τα περιουσιακά στοιχεία αυθαιρεσίες μισθωτών, με την σαφή ανοχή –
ίσως και αρωγή κατά περίπτωση – παραγόντων του ιδρύματος, ανέρχονται σε κάποια
εκατομύρια ευρώ.
Ο διαθέτης βέβαια, παλαιώθεν, όρισε ότι το 5 – 10 % των εσόδων θα διατίθεται
στην ακίνητη περιουσία, ώστε αυτή να διατηρείται σε κατάσταση που να διασφαλίζει τα
έσοδα, ώστε με τη σειρά του να επιτελείται ο σκοπός.
Αναγνωρίζεται πάντως το ελαφρυντικό ότι κανένας σύμβουλος δεν έχει επισκεφθεί
τα κτήρια, εκτός πια και αν πρόκειται να τα παραχωρήσει σχεδόν δωρεάν στην οικονομικά
δοκιμαζόμενη Εκκλησία, ή σε Αλληλέγγυες προς αυτή οργανώσεις...
Παράλληλα, το ίδιο έτος, το Συμβούλιο προσπαθεί να πάρει ένα αρκετά υψηλό
δάνειο για την αγορά ακινήτου στο Μονοδένδρι (αρχοντικό Πανταζή), για να παιχτεί η τελευταία πράξη σε ένα
ακόμη θαύμα του σύχρονου management. Νοικιάστηκε υπό κατάρρευση για 25ετία,
ανακαινίστηκε πλήρως με ενέργειες του ιδρύματος, και μετά την λήξη της μίσθωσης γίνεται
προσπάθεια αγοράς, σε αντίστοιχο της υφιστάμενης ποιότητας του κτιρίου βέβαια, τίμημα.
Η αγορά προ της ανακαίνισης βέβαια θα ήταν σαρωτικά φτηνότερη και τα μισθώματα
μηδενικά, αλλά η σκέψη αυτή είναι μάλλον προωθημένη για 10 καθηγητές
Πανεπιστημίου γόνους ξεπεσμένων αστικών οικογενειών... Σε σχετική αναφορά του θέματος δε, σύμβουλος φέρεται να είπε, με βαθύ
αναστεναγμό, «ότι έγινε, έγινε» και συντετριμμένος να υπέγραψε την επόμενη απόφαση,
χωρίς να ξέρει ακριβώς τι αφορούσε...
Και το καλύτερο έρχεται. Είναι προφανές ότι όταν ένα κτήριο τελεί υπό κατάρρευση,
πιθανόν η επισκευή του να είναι ασύμφορη. Αυτό θα συμβεί σίγουρα όχι σε κάποιο, αλλά
σε κάποια από τα κτίρια του ιδρύματος και μάλιστα ενδεχομένως σύντομα. Και τότε, ο
σύμβουλος αντί να ρωτήσει γιατί το κτίριο οδηγήθηκε στην κατάσταση αυτή, απλά θα
σκύψει το κεφάλι και βυθισμένος σε σκέψεις δυσβάσταχτες θα ματαπεί, «ότι έγινε, έγινε».
Σύντομα όμως απ’ότι φαίνεται θα αισθανθεί καλύτερα και θα ασχοληθεί με κάτι πιο
ευχάριστο, όπως για παράδειγμα, κάποια συναυλία, κάποια συνεστίαση, κάποιο ταξίδι
κάπου, ή απλά θα μπει στο υπερπολυτελές αυτοκίνητό του και θα πάει στο καλό. Πάντα με
οδύνη ψυχής, βαθιά συναίσθηση χρέους κλπ.

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΙΣΘΟΥ ΠΡΙΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΟΥ ΔΙΕΠΕΙ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑΤΩΝ (2039/1939) ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΠΟΣΩΝ ΣΕ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΠΟΥ ΔΙΟΙΚΟΥΝ ΚΑΤΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ.

Όταν αυτοί πληρώσουν από την τσέπη τους τη ζημιά που έκαναν τότε κι οι εργαζόμενοι θα συνεισφέρουν ανεξαιρέτως.