ΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ

Αγαπητοί αναγνώστες,
Το συμβούλιο της Ριζαρείου, αποτελούμενο από τους γνωστούς «έμπρεπους» και «ένθεους» ισόβιους «ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ» -όχι μόνο της διαθήκης- έκανε πάλι το θαύμα του. Εκτέλεσε απολύοντας ήδη δώδεκα υπαλλήλους· έξι από τη σχολή στο Χαλάνδρι και έξι από τις σχολές στο Μονοδένδρι Ζαγορίου. Οι απολύσεις αυτές έγιναν σε δύο φάσεις.
Αρχικά τις πρώτες μέρες του Ιουλίου από το Χαλάνδρι απολύθηκαν οι:
Λάππας Γιώργος
Καΐρη Μαρία
Καρπέτα Αλεξάνδρα
και από το Μονοδένδρι απολύθηκαν οι:
Λαδιά Πηνελόπη
Κατσαβριά Ιουλία
Αθανασοπούλου Βασιλική

Οι πράξεις αγάπης και αλληλεγγύης από τους «ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ» συνεχίστηκαν τις πρώτες μέρες του Αυγούστου καθώς απέλυσαν από το Χαλάνδρι τους:
Μπελίτση Σωτήρη
Γκόντο Λευτέρη
Μπαριαμπά Παναγιώτη
και από το Μονοδένδρι τις:
Τσελίκου Ανθή
Οικονόμου Αναστασία
Δεμάτη Κατερίνα
.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες μας, οι τριάδες θα συνεχιστούν από το Σεπτέμβρη, μιας και οι «ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ - ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ» συνήθισαν το αίμα και τίποτα πλέον δεν τους σταματά ούτε καν η παρουσία των επιθεωρητριών του Υπ. Οικονομικών, το οποίο διενεργεί διοικητικό έλεγχο.
Όπως γίνεται απολύτως αντιληπτό, κανένας υπάλληλος από τη διοίκηση στην Αθήνα δεν θίχτηκε στο παραμικρό. Και λογικό ακούγεται μέσα στον απέραντο παραλογισμό, το ότι όσο πιο κοντά βρίσκεται κάποιος στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, τόσο πιο ευνοημένος είναι. Και φυσικά -όπως πολύ καλά γνωρίζουμε- οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι χαίρονται ανακουφιζόμενοι από τις απολύσεις των άλλων, μιας και ως απόλυτοι φιλοτομαριστές θεωρούν πως θα διασφαλίσουν τα προνόμιά τους στο διηνεκές. Έτσι, οι τιτουλάριοι της κακιάς ώρας μετατράπηκαν κι αυτοί σε βαμπίρ εδράζοντας το μέλλον τους στα πτώματα των απολυμένων συναδέλφων τους.
Για την πλήρη ενημέρωσή σας θα θέλαμε στο σημείο αυτό να σας γνωρίσουμε πως ο μόνος που μειοψήφησε, προς τιμήν του, είναι ο κ. Κοπιδάκης, ο οποίος, μη θέλοντας να βάλει την υπογραφή του κάτω από απολύσεις, παραιτήθηκε από μέλος του διοικητικού συμβουλίου παραμένοντας απλό μέλος του πολυμελούς.
Τις απολύσεις τις υπέγραψαν οι κύριοι:
Λιούμας Κων., Ιωαννίδης Γεώρ. ( Θλιβερά γονιδιακά αποτυπώματα των πατεράδων τους, οι οποίοι τους κληροδότησαν τους θώκους του συμβούλου. Ως γνωστόν, η αξιοκρατία στη Ριζάρειο αποθεώνεται με την τοποθέτηση του ανάξιου γιου όταν αποδημήσει ο πατέρας, όπως άλλωστε συνέβη και με τον νομ. Σύμβουλο κ. Σιωμόπουλο που παρέλαβε επίσης από τον μπαμπά του)
Φαφαλιός Κων. (Ένα τραγικό σαρκίο ξεχασμένο εδώ στη γη, που λίγο πριν εκδημήσει βάλθηκε να καταστρέψει ζωές νέων ανθρώπων ωμά και ανερυθρίαστα.)
Όμως δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε την επιλογή των προσώπων που απολύθηκαν.
Καταρχάς, οι κ. Λάππας, Καρπέτα και Καΐρη ήταν υπάλληλοι της βιβλιοθήκης στο Χαλάνδρι, η οποία και αναμορφώθηκε με προσωπικές ενέργειες του κ. Κοπιδάκη, σύμφωνες με τη βούληση του διαθέτη. Σε αντιδιαστολή διάγεται η πολιτεία των υπόλοιπων «ΕΚΤΕΛΕΣΤΩΝ», οι οποίοι αρέσκονταν σε τραπεζώματα, «αλληλοεξυπηρετήσεις», κενόδοξες φαμφάρες και υποκριτικά χειροφιλήματα σε υψηλόβαθμους ρασοφόρους ή οσφυοκαμψία έναντι υπουργών και άλλων «παραγόντων». Δεν μπορούν να του συγχωρήσουν άλλωστε το ότι πρωτοστάτησε και κατάφερε να φέρει τον έλεγχο του Υπ. Οικονομικών. Θέλοντας να τον εκδικηθούν απέλυσαν τους τρεις υπαλλήλους της βιβλιοθήκης αναστέλλοντας πλήρως τη λειτουργία της. Βέβαια, μέσα στο μένος τους παρέβλεψαν πως και οι τρεις αυτοί υπάλληλοι είναι ιδρυτικά μέλη του σωματείου εργαζομένων και μάλιστα ο κ. Λάππας είναι και πρόεδρός του! Για μια ακόμη φορά παρανόμησαν μιας και τα ιδρυτικά μέλη του σωματείου σύμφωνα με τον Ν.1264/82 προστατεύονται από απόλυση (Οι λόγοι απόλυσης στις περιπτώσεις αυτές είναι περιοριστικώς αναφερόμενοι).
Φυσικά, οι εργαζόμενοι αυτοί δεν αποδέχτηκαν τις απολύσεις τους και προσέφυγαν στην επιθεώρηση εργασίας. Η προσφυγή τους εκδικάστηκε στις 22/7/2011 και η τύχη τούς βοήθησε ιδιαίτερα, καθώς η Ριζάρειος εκπροσωπήθηκε από τον «ογκόλιθο της νομικής επιστήμης» κ. Σιωμόπουλο, ο οποίος για μια ακόμα φορά διέπρεψε επαγγελματικά αφού η επιθεώρηση εργασίας ζήτησε την ανάκληση των απολύσεων των τριών συνδικαλιστών. Ο νομ. σύμβουλος μάλιστα συνεπικουρείτο από την «ουρίτσα της λογίστριας», που φέρει τον βαρύτιμο τίτλο της «προσωπαρχέσσας», κα Χριστοπούλου. Κατέβηκε λοιπόν όλο το «βαρύ πυροβολικό» κι έφυγε με τα μούτρα σπασμένα.
Η διοικητική αλητεία των «ΕΚΤΕΛΕΣΤΩΝ» δεν σταματά εκεί αφού η περίπτωση του απολυμένου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΠΑΡΙΑΜΠΑ πραγματικά δεν έχει προηγούμενο.
Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΑΡΙΑΜΠΑΣ 38 ετών προσλήφθηκε το 2007 μέσω επιδοτούμενου προγράμματος του ΟΑΕΔ λόγω του ότι, δυστυχώς για αυτόν, πάσχει από μόνιμη νεφρική ανεπάρκεια, δηλαδή επισήμως έχει αναπηρία σε ποσοστό 80% και τρεις φορές την εβδομάδα πρέπει να βρίσκεται στην αιμοκάθαρση για να διατηρείται στη ζωή. Λίγες μέρες πριν απολυθεί κι αφού έμαθε ότι τον πήγαιναν ως πρόβατο στη σφαγή έσπευσε να παρακαλέσει το γραμματέα κ. Μωραΐτη να τον κρατήσουν αφού σε 14 μήνες θα θεμελίωνε δικαίωμα αναπηρικής σύνταξης! Εις μάτην· ο «αυτοδημιούργητος» του απάντησε αφοπλιστικά πως αν δεν απέλυαν αυτόν θα έπρεπε να βρουν άλλον να απολύσουν! Ο κ. Μπαριαμπάς, μάλιστα, προσφέρθηκε -προκειμένου να μην απολυθεί- να καταβάλλει ο ίδιος τις εισφορές του λόγω του ότι η αδιαφορία του λογιστηρίου είχε ως αποτέλεσμα τη μη είσπραξη της επιδότησης από τον ΟΑΕΔ. Πάλι όμως υπήρξαν ανένδοτοι. Η μητέρα του κ. Μπαριαμπά, στην αγωνία της να μη χάσει ο γιος της τη δουλειά του και το δικαίωμα στη σύνταξη, αναγκάστηκε να πάει η ίδια στη Ριζάρειο να παρακαλέσει για το παιδί της. Και πόσο μάλλον όταν και ο άλλος της γιος υποφέρει από το ίδιο πρόβλημα της νεφρικής ανεπάρκειας. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και η προϊστάμενη του ΟΑΕΔ ευαισθητοποιήθηκε από την περίπτωση αυτή προτείνοντας τηλεφωνικά στο γραμματέα να προσφύγει η Ριζάρειος στον ΟΑΕΔ για να λάβει αναδρομικά τα χρήματα τα οποία δεν είχε πάρει τόσο καιρό. Μετά την τόση επιμονή της μητέρας το συμβούλιο την δέχτηκε σε ακρόαση περί τα τέλη Ιουλίου. Χαρακτηριστικά, πρέπει να αναφερθεί πως όταν εξιστόρησε την εμπλοκή με τον ΟΑΕΔ στο συμβούλιο και την απωλεσθείσα επιδότηση, ο κ. Λιούμας της είπε κυνικά και απάνθρωπα: «τότε δεν είχαμε ανάγκη τα λεφτά ενώ τώρα τα έχουμε»! Οι «ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ» την διαβεβαίωσαν πως θα ανέβαλαν το θέμα για τον Οκτώβρη αλλά στις 2 Αυγούστου απλά τον απέλυσαν. Οι «ΤΗΒΕΝΝΟΦΟΡΟΙ ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ» -όπως ο κ. Γέμτος, που ακόμα εισπράττει 400 ευρώ για εικονική απασχόληση- όταν βρίσκονται σε «πανεπιστημιακούς κύκλους» μιλούν για ουμανιστικές θεωρίες και πανανθρώπινες αξίες την ίδια ώρα που ρουφάνε το αίμα ενός ταλαιπωρημένου νεφροπαθούς. Θερμά συγχαρητήρια στους πανεπιστημιακούς Μασσαλά, Ματσόπουλο, Γέμτο, Χούλη αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους βέβαια.
Φυσικά το σχέδιό τους περιλαμβάνει και τη διάλυση του σωματείου αφού και οι απολυμένοι Σ. Μπελίτσης και Λ.Γκόντος είναι ιδρυτικά του μέλη καθώς και μέλη του προεδρείου. Επομένως, επίσης προστατεύονται από τον Ν.1264/82. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά η κα Χριστοπούλου έδωσε «αυστηρή εντολή» να μην επιτραπεί ξανά η είσοδος των απολυμένων εντός του «campus» του Χαλανδρίου βαυκαλιζόμενη με τη φαντασίωση ότι εργάζεται στην πιο «ισχυρή πολυεθνική» και ότι μπαινοβγαίνει διαρκώς στα meetings με τον CEO Mr Matsopoulos. Προφανώς, είναι αυτές οι «πινελιές ανθρωπιάς» που χαρακτηρίζουν αυτά τα υπέροχα πλάσματα.
Όλα αυτά τα χρόνια η διοίκηση έπρεπε να στηρίζεται σε υπαλλήλους κλειδιά προκειμένου να μπορεί να εξασκεί την πολιτική της και σε αυτή τη φάση των απολύσεων θα έπρεπε να τους προστατεύσει. Κορυφαίο παράδειγμα είναι αυτό της τέως διευθύντριας της Χειροτεχνικής σχολής στο Μονοδένδρι, κας Νταλίπη. Η συγκεκριμένη κυρία κατάφερε να προσληφθεί ο γιος της κος Φωτόπουλος Παύλος ως υπεράριθμος στο «πασαλίκι» της Ριζαρείου Πολιτείας υπό την καθοδήγηση του διαβόητου κ. Τσεκούρα (οι φίλοι ακόμα τον αποκαλούν Takis). Έτσι λοιπόν, η μητέρα του συνταξιοδοτήθηκε αφού συμφώνησε ότι το τέκνο της δε θα βρισκόταν ποτέ στις λίστες των απολυμένων.
Η κα Νταλίπη μετά την αποχώρησή της αντικαταστάθηκε επάξια από την κα Ιφιγένεια Γέπη, η οποία και τοποθετήθηκε ύστερα από μια διοικητική παρωδία στη θέση της διευθύντριας. Πιο συγκεκριμένα, στις αρχές του 2011 ο κ. Μασσαλάς κατ’ εντολή του συμβουλίου ακροάστηκε τρεις πτυχιούχους προκειμένου να επιλεγεί το νέο διευθυντικό στέλεχος.
Οι υποψήφιοι ήταν:
α) Ο κ. Πέτρος Ρίζος, πτυχιούχος Θεολογίας του Α.Π.Θ.
β) Η κα Οικονόμου Αναστασία, πτυχιούχος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου
γ) Η κα Γέπη, πτυχιούχος της Ιστορίας της Τέχνης από το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (πτυχίο δια αλληλογραφίας)
Επελέγη φυσικά η κα Γέπη με τελείως άσχετο τίτλο σπουδών αλλά με δύο άλλα πολύ σημαντικά εφόδια:
την καταγωγή από την Αρίστη Ζαγορίου, από όπου κατάγεται και ο κ. Λιούμας
και μια ιστορία έγγραφης ρουφιανιάς για τρεις συναδέλφους της τον Φλεβάρη του 2008 για την οποία θα αναφερθούμε εκτενέστατα πολύ σύντομα.
Άλλη μια χαρακτηριστική περίπτωση προστατευόμενης υπαλλήλου είναι αυτή της κας Σουλτάνη Πολυξένης, προστατευόμενης του έταιρου γονιδιακού αποτυπώματος, του κ. Ιωαννίδη βεβαίως, η οποία κατάγεται από το Τσεπέλοβο Ζαγορίου, από το οποίο κατάγεται και ο προαναφερόμενος και διαρκώς αιωρούμενος σε διανοητικά κενά αέρος σύμβουλος. Φαίνεται πως τα αλλεπάλληλα πεσκέσια της κας Πολυξένης όλα αυτά τα χρόνια έπιασαν τόπο.
Φυσικά, οι βρικόλακες προτίμησαν να εκδιώξουν την κα Οικονόμου, η οποία είναι ανύπαντρη μητέρα μη έχουσα άλλες πηγές βιοπορισμού ή την κα Τσελίκου, η οποία βρίσκεται σε μια ηλικιακή περιοχή στην οποία είναι πολύ δύσκολο να βρει εργασία ιδίως στους χαλεπούς οικονομικούς καιρούς που περνά η χώρα μας.
Αγαπητοί αναγνώστες τίθεται το ερώτημα στο οποίο θα θέλαμε και τον δικό σας το σχολιασμό:
Αν δεν είχε καθυστερήσει ο κρατικός έλεγχος να έλθει (20 περίπου χρόνια), θα είχανε προβεί σε τόσες πολλές και σοβαρές διοικητικές αυθαιρεσίες τα διψασμένα μορμολύκεια του συμβουλίου;
Θα μπορέσουν πραγματικά οι επιθεωρήτριες κα Κοψαλιά και κα Παπαχριστοφίλου να ανακαλύψουν τα κακώς κείμενα;
Εμείς σε καμία περίπτωση δε θα τις αμφισβητούσαμε. Αντιθέτως θα θέλαμε να τις βοηθήσουμε μιας και για εκείνες είναι πολύ εύκολο να διασταυρώσουν τα στοιχεία που παραθέτουμε σε όλες τις αναρτήσεις μας.
Κλείνοντας δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην έλάχιστη ευαισθησία που επέδειξε την ύστατη στιγμή ο κ. Κύρου, παραιτούμενος από τη θέση του συμβούλου, ενόψει των απολύσεων και πιστεύουμε πως κατέδειξε το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι.

Ανακοίνωση - Ανοιχτή επιστολή προς τους εργαζομένους του Ριζαρείου Ιδρύματος

Σας παρουσιάζουμε την ανακοίνωση του σωματείου εργαζομένων στο Ριζάρειο όπως τη διαβάσαμε στο:
http://epirusgate.blogspot.com/2011/08/blog-post_9554.html



Συνάδελφοι,
Τον τελευταίο χρόνο βιώνουμε όλοι πιέσεις του Συμβουλίου της Ρ.Ε.Σ., οι οποίες απειλούν βάναυσα τα εργασιακά μας κεκτημένα και δικαιώματα.Ήδη από 01/01/2011 το Συμβούλιο της Ρ.Ε.Σ. προέβη σε αυθαίρετες και καταχρηστικές οριζόντιες μειώσεις των μισθών μας κατά 10%. Εν συνεχεία, και εν μέσω διαπραγματεύσεων του Συμβουλίου της Ρ.Ε.Σ. με το Σωματείο Εργαζομένων(Σ.Ε.), βρεθήκαμε επαπειλούμενοι με νέες μειώσεις μισθών της τάξης του 20% και με σενάρια εκ περιτροπής εργασίας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της υποτιθέμενης διαβούλευσης το Συμβούλιο της Ρ.Ε.Σ. κινήθηκε υπό σκιάν μην παρέχοντας μας κανένα επίσημο έγγραφο των παραπάνω προτάσεων ή της αιτιολόγησής τους, η οποία -όπως προφορικώς ισχυρίστηκαν- αποδίδεται στην «οικονομική κρίση».Εν τέλει, διαφάνηκε εκ του αποτελέσματος ότι η «διαβούλευση» πέρα από πρόχειρη ήταν και παραπλανητική. Συγκεκριμένα, τις τελευταίες μέρες του Ιουνίου του 2011 ο γραμματέας του Ιδρύματος, κ. Σ. Μωραΐτης ζήτησε να του γνωστοποιηθεί η λίστα με τα ονόματα των μελών του Σωματείου μας. Εμείς καλόπιστα και χωρίς να υποχρεούμαστε βάσει νόμου χορηγήσαμε τη λίστα των συναδέλφων συνδικαλιστών. Η κίνηση αυτή της εργοδοσίας είχε σκοπό τη στοχοποίηση του Σωματείου μας, γεγονός το οποίο αποδεικνύεται περίτρανα από τις απολύσεις συνδικαλιστών, ιδρυτικών μελών του Σ.Ε. μερικές μέρες αργότερα.Συγκεκριμένα, την 01/07/2011 ο πρόεδρος του Συμβουλίου, κ. Κ. Λιούμας ανακοίνωσε δια τηλεφώνου στον πρόεδρο του Σ.Ε,. κ. Γ. Λάππα την απόφαση της διοίκησης να απολύσει τους εξής: Γιώργο Λάππα(πρόεδρο Σ.Ε.), Μαρία Καΐρη(ιδρυτικό μέλος Σ.Ε.) Αλεξάνδρα Καρπέτα(ιδρυτικό μέλος Σ.Ε.), Λευτέρη Γκόντο(μέλος Διοικούσας Επιτροπής Σ.Ε.) και Σωτήρη Μπελίτση(μέλος Διοικούσας Επιτροπής Σ.Ε.).Πράγματι, στις 04/07/2011 ανακοινώθηκαν με δικαστικό κλητήρα οι απολύσεις των τριών πρώτων με καρφιτσωμένες τις επιταγές των αποζημιώσεων. Η λιποψυχία της Διοίκησης έφτασε μέχρι του σημείου να μην θέλουν ούτε στο λογιστήριο να τους αντικρύσουν! Φυσικά, οι απολύσεις δεν έγιναν αποδεκτές από τους συναδέλφους μας και στις 06/07/2011 επιδόθηκαν δια εξωδίκου στις οικίες τους.Παραλλήλως, στις 07/07/2011 χωρίς καμιά προειδοποίηση και με την ίδια ακριβώς μεθοδολογία απολύθηκαν από το Ριζάρειο Οικοτροφείο Μονοδενδρίου(Ρ.Ο.Μ.) οι συνάδελφοι, Πηνελόπη Λαδιά, Ιουλία Κατσαβριά και Βασιλική Αθανασοπούλου.Το Συμβούλιο της Ρ.Ε.Σ. συνεχίζει την πορεία του ακολουθώντας επαίσχυντες τακτικές εις βάρος των εργαζομένων και επιδεικνύοντας πρωτοφανή κυνισμό, αγριότητα και κοινωνική αναλγησία στρεφόμενο εναντίον εργαζομένων που ανήκουν ακόμη και σε ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες. Σε αντιδιαστολή, διακρίνουμε μία σαφή ευνοιοκρατική στάση υπέρ των υψηλά αμειβόμενων υπαλλήλων διοίκησης, οι οποίοι για ακατανόητους λόγους βρίσκονται στο απυρόβλητο.Επιπλέον, υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες περί χρόνιας κακοδιοίκησης, η οποία οδηγεί το Ίδρυμα στο οικονομικό βάραθρο. Το διαδίκτυο και ο ημερήσιος Τύπος βρίθει σχετικών καταγγελιών και στοιχείων. Έχουμε ενημερωθεί ότι έχουν γίνει και επώνυμες καταγγελίες στις αρμόδιες αρχές. Ενώ το Ίδρυμα διασύρεται, η Διοίκηση κωφεύει και σωπαίνει. Η κατάσταση αυτή μας οδηγεί στο αυτονόητο συμπέρασμα, ότι η επίκληση της «οικονομικής κρίσης» ως βασικής αιτίας του καταποντισμού της Ρ.Ε.Σ. είναι προσχηματική και υποκριτική, ένα ανεπιτυχές καμουφλάζ των διοικητικών παραλήψεων και αυθαιρεσιών.Το Σωματείο Εργαζομένων στέκεται απέναντι στην κατάχρηση εξουσίας της Διοίκησης και αγωνίζεται σθεναρά για την αποκατάσταση των αδικιών. Την Παρασκευή 22/07/2011 οι απολυμένοι συνδικαλιστές κατήγαγαν την πρώτη τους περιφανή νίκη αφού ο επιθεωρητής εργασίας ζήτησε την ανάκληση των απολύσεων των τριών συνδικαλιστών μετά από μάχη που δόθηκε με την αμέριστη συμπαράσταση του νομικού μας συμβούλου, εργατολόγου, κ. Παναγιώτη Σαπουντζάκη και του Γραμματέα Οργανωτικού της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας(Ο.Ι.Υ.Ε.), κ. Παναγιώτη Κυριακούλια, ο οποίος κατέθεσε υπόμνημα εκ μέρους της Ομοσπονδίας και του μαχητικού Γραμματέα της Ο.Ι.Υ.Ε., κ. Θάνου Βασιλόπουλου, ο οποίος όλο αυτό το διάστημα είναι αγωνιστικά στο πλευρό μας.Ο αγώνας θα είναι μακρύς και δύσκολος.Eίμαστε αφοσιωμένοι σε αυτόν μέχρις εσχάτων.Καλούμε όλους τους συναδέλφους εργαζόμενους να συστρατευτούν στις αγωνιστικές μας τάξεις.Στον αγώνα για την προστασία των εργασιακών μας δικαιωμάτων και για την αποκατάσταση της εργασιακής μας υπόληψης δεν περισσεύει κανένας.Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς,

ΠΡΙΓΚΙΠΙΚΟΙ ΓΑΜΟΙ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ-ΠΡΙΓΚΙΠΙΚΕΣ ΑΜΟΙΒΕΣ ΣΤΗΝ ΡΙΖΑΡΕΙΟ!

Αναδημοσιεύουμε άρθρο της εφημερίδας ''Δρόμος της Αριστεράς''της 7 Μαΐου 2011
Απολαύστε το και βγάλτε τα συμπεράσματά σας
Κάτι τρέχει, πάλι, στο «Πριγκιπάτο» της Ριζαρείου Σχολής…
Τι κι αν δεν είδατε το τηλεοπτικό σόου με το γάμο του Αιώνα! Σας υποσχόμαστε πριγκιπικές συγκινήσεις στις επόμενες αράδες αυτού του άρθρου από το δικό μας «Πριγκιπάτο», το Ριζάρειο Ίδρυμα!
Πριγκιπικοί μισθοί
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Από τις στήλες του Δ. έχουν μέχρι τώρα αναδειχθεί διάφορες πτυχές της κακοδιοίκησης του Ιδρύματος και της κακοδιαχείρισης της περιουσίας του (απευθείας αναθέσεις, προσλήψεις συγγενών και «κολλητών» κ.ο.κ.). Σήμερα θα αναφερθούμε σε μια άλλη ενδεικτική παράμετρο αυτής της υπόθεσης: τους μισθούς των υπαλλήλων της Ριζαρείου και δη της Διοίκησης που εδρεύει στην Αθήνα. Όπως πληροφορούμαστε από επίσημες και ανεπίσημες πηγές (τύπος και Διαδίκτυο) που δεν έχουν επίσημα διαψευσθεί, ο Γραμματέας του ιδρύματος, για παράδειγμα, αμείβεται με 5.100, 22 ευρώ το μήνα, οι δύο στενοδακτυλογράφοι (απόφοιτοι Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης) με 2.544, 44 και 2.253 ευρώ αντίστοιχα, η …καθαρίστρια με 1.934 (!) ευρώ το μήνα και η υπεύθυνη προσωπικού (επίσης απόφοιτη Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, σε μια θέση «επινοημένη», αφού από το καταστατικό του ιδρύματος δεν προβλέπεται…) με 2.190 ευρώ! Συνολικά, το κόστος της «διοίκησης» του ιδρύματος στην Αθήνα ανέρχεται σε 48.849,02 ευρώ το μήνα ή σε περισσότερα από 600.000 ευρώ το χρόνο, τα οποία αφορούν τη μισθοδοσία 16 υπαλλήλων όλων κι όλων…
Η «κρίση» του Ιδρύματος και η κατάργηση δραστηριοτήτων
Οι υπέρογκες αμοιβές έχουν, βέβαια, εντοπιστεί και κατά το παρελθόν από τις ελεγκτικές αρχές, χωρίς ωστόσο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Αν αναφερόμαστε εδώ στην «πριγκιπική» μισθοδοσία είναι για να την αντιπαραβάλλουμε με την επιχειρηματολογία της διοίκησης του ιδρύματος «περί κρίσης». Με αφορμή, λοιπόν, την υποτιθέμενη οικονομική δυσπραγία, η διοίκηση με έγγραφό της από τις 30 Νοεμβρίου 2010 (το οποίο δεν κοινοποίησε σε …κανέναν!) αποφάσισε ομόφωνα (!) την αναστολή των δραστηριοτήτων του ιδρύματος στο Μονοδένδρι Ζαγορίου, γενέτειρα των διαθετών αδελφών Ριζάρη, από την 1η Ιουλίου 2011. Οι δραστηριότητες, όμως, αυτές είναι κατοχυρωμένες από σχετική διατακτική απόφαση του Εφετείου Αθηνών, ήδη από το 1980, με την οποία ερμηνεύτηκε η βούληση του διαθέτη. Αποτέλεσμα: από την 1η Ιουλίου 2011 θα πεταχτούν στο δρόμο περί τους 30 εργαζόμενους (σε μια κοινότητα 120 ανθρώπων…), θα μείνουν άστεγα περισσότερα από 20 παιδιά που καλύπτονται από το Οικοτροφείο των μαθητών στο Μονοδένδρι και θα καταργηθεί η μόνη παραγωγική δραστηριότητα του ιδρύματος (η παραγωγή υφαντών και κεντημάτων από τη Ριζάρειο Χειροτεχνική Σχολή Μονοδενδρίου). Να σημειώσουμε εδώ ότι ο προϋπολογισμός του κόστους για τις δραστηριότητες αυτές (μισθοί υπαλλήλων, σίτιση, στέγαση μαθητών και μαθητριών κ.λπ.) σε ετήσια βάση είναι περίπου όσο και η μισθοδοσία της διοίκησης του «πριγκιπάτου» στην Αθήνα…
Ο Δήμος Ζαγορίου και η τοπική δυναμική
Απέναντι στις προθέσεις και τις μεθοδεύσεις αυτές έχει αναπτυχθεί εδώ και μερικούς μήνες στο Ζαγόρι και ειδικά στο Μονοδένδρι μια σοβαρή αντίδραση. Η τοπική κοινωνία «βράζει», τα τοπικά μέσα μαζικής ενημέρωσης βοούν, οι ντόπιοι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι οργανώνονται για να διεκδικήσουν το αυτονόητο: τους πόρους του ιδρύματος που τους αναλογούν, με βάση τη νόμιμη κατοχύρωσή τους από τη βούληση του διαθέτη και την ελληνική δικαιοσύνη. Περισσότερες από 200 υπογραφές από το Δημοτικό Διαμέρισμα Μονοδενδρίου (από μόνιμους κατοίκους και «απανταχού Μονοδενδρίτες») έχουν ήδη συλλεχθεί και θα κατατεθούν εντός των προσεχών ημερών στην Εισαγγελία Εφετών της Αθήνας από την ομάδα πρωτοβουλίας. Ο Δήμος Ζαγορίου, από την άλλη μεριά, και ο Δήμαρχος Ζαγορίου κ. Γαβριήλ Παπαναστασίου προσωπικά, διατράνωσε την πρόθεσή του να κινηθεί δικαστικά, προκειμένου να κατοχυρωθεί η απρόσκοπτη συνέχιση των δραστηριοτήτων στο Μονοδένδρι, από τη στιγμή που η «κρισεολογία» στο ίδρυμα, όσο κι αν έχει πραγματική αφετηρία, δεν εμποδίζει σε καμία περίπτωση τη διάθεση των συγκεκριμένων ποσών προς το Ζαγόρι, όπως φαίνεται ξεκάθαρα από τους προϋπολογισμούς του ιδρύματος για το 2010 και το 2011 αντίστοιχα. Άλλωστε, με βάση δημοσιογραφικές πληροφορίες, ο διοικητικός, διαχειριστικός και οικονομικός έλεγχος από τις αρμόδιες αρχές του Υπουργείου Οικονομικών έχει ήδη ξεκινήσει, και αναμένεται να ξεκαθαριστεί μια και καλή τόσο το ζήτημα της ορθολογικής διαχείρισης (και να αποδοθούν ευθύνες όπου αναλογούν), όσο και το ζήτημα της κατοχύρωσης των νόμιμων δραστηριοτήτων του ιδρύματος.
Τοπικοί, κρατικοί ή δημόσιοι πόροι;
Ωστόσο, πέρα από τα συγκεκριμένα συμβάντα, το ζήτημα που εγείρεται είναι ακόμη σοβαρότερο: τι είδους πόροι είναι οι πόροι των κοινωφελών ιδρυμάτων; Η δημόσια συζήτηση τον τελευταίο καιρό, μέσα και έξω από το κοινοβούλιο, επιχειρεί με περισσό λαϊκισμό να θέσει το ζήτημα της «κρατικοποίησής» τους, και μάλιστα από τους θιασώτες της … «ελεύθερης» οικονομίας! Είναι, άραγε, μια θαυμάσια ευκαιρία να βάλουν «χέρι» εκεί όπου η αυτονομία της κοινωνίας είχε κατοχυρωθεί και θεσμικά; Ήρθε μήπως η ώρα, με αφορμή τις συζητήσεις για την (πραγματικά) σκανδαλώδη διαχείριση αυτών των πόρων, να τις θέσουν στην υπηρεσία της «μαύρης τρύπας» του δημόσιου χρέους;
Η απάντηση των τοπικών κοινωνιών θα είναι αμείλικτη: οι πόροι των κληροδοτημάτων είναι τοπικοί πόροι με αναπτυξιακή προοπτική και θεσμοθετημένο κοινωνικό έλεγχο. Στο σχήμα αυτό ο ρόλος του κράτους είναι η ιερή περιφρούρηση αυτού ακριβώς του χαρακτήρα τους. Όσοι «οραματίζονται» να τους «απαλλοτριώσουν» για να καλύψουν τις δικές τους αδυναμίες ή ατασθαλίες, καλά θα κάνουν να το καταλάβουν έγκαιρα…
Εκ μέρους της Ομάδας πρωτοβουλίας
Βασίλης Δαλκαβούκης
Δημοκρίτειο πανεπιστήμιο Θράκης
Ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού συλλόγου Μονοδενδρίου «ΑΦΟΙ ΡΙΖΑΡΗ»
Σπυρίδων Ε. Αρβανίτης
Το μέλος της Σχολικής Επιτροπής Δημοτικού Σχολείου Μονοδενδρίου
τ. Πρόεδρος Δ. Δ. Μονοδενδρίου
Ιωάννης Χρ. Αρβανίτης

Ο Δημοτικός σύμβουλος Ζαγορίου, Μέλος της Εκκλης. Επιτροπής Μονοδενδρίου
τ. Αντιδήμαρχος Κεν. Ζαγορίου,τ. Πρόεδρος Κοινότητας Μονοδενδρίου
Βασίλειος Ελ. Ζαρκάδας

Συνεχίστε να επισκέπτεστε το blog στην παρακάτω διεύθυνση

http://www.enxorarizareiou.blogspot.com/

Κάτι τρέχει πάλι στο ''πριγκιπάτο'' της Ριζαρείου

Διαβάστε σήμερα 7 Μαϊου2011 στον <<Δρόμο της Αριστεράς>> το πολύ ενδιαφέρον άρθρο
με τίτλο ''Κάτι τρέχει πάλι στο <<πριγκιπάτο>> της Ριζαρείου'' σελ.19
Συνεχίστε να επισκέπτεσται το blog στην παρακάτω διεύθυνση:

http://www.enxorarizareiou.blogspot.com/

http://www.enxorarizareiou.blogspot.com/

Μετά από ένα κύκλο δημοσιοποίησης στοιχείων για το Ριζάρειο Ίδρυμα από το blog μας μπορείτε να εξακολουθείτε να ενημερώνεστε από το

http://www.enxorarizareiou.blogspot.com/